O książce: rok / Wiele dziedzin wiedzy posiada własne encyklopedyczne podręczniki, które wyjaśniają podstawowe terminy i pojęcia tej nauki. Matematycy i fizycy, biolodzy i geografowie, lekarze i inżynierowie mają swoje własne encyklopedie. Co więcej, encyklopedie te wydawane są z roku na rok w sposób stereotypowy - ówczesne tendencje nie są w stanie zmienić masy atomowej pierwiastków chemicznych ani stosunku nóg do przeciwprostokątnej. Szczególne miejsce w tym cyklu zajmuje psychologia – uprzywilejowana lub nieuprzywilejowana: w ostatnich latach i tylko w naszym kraju wydano kilkadziesiąt słowników psychologicznych, a każdy z nich wyróżnia się oryginalnością. Próbując zrozumieć znaczenie konkretnego terminu, można przejrzeć kilkanaście różnych publikacji i jedynie pogubić się w interpretacjach i rozbieżnościach. W rezultacie psychologowie manipulują terminami, które prawie każdy rozumie na swój sposób i przez to nie mogą znaleźć wzajemnego zrozumienia ze współpracownikami. A niektóre słowa, które stają się modne, nie są nawet znane wszystkim. W tej trudnej sytuacji w redakcji gazety „Psycholog Szkolny” narodził się pomysł „zsynchronizowania profesjonalnych zegarków” - przedstawienia kolegom w gazecie swego rodzaju encyklopedii w celu wyjaśnienia niektórych niejasnych i skomplikowanych pojęć . Tak narodził się felieton „Tezaurus”, w którym na przestrzeni 10 lat opublikowano kilkadziesiąt artykułów. Niestety, wiek gazety jest krótkotrwały i większość publikowanych tekstów nie jest już dostępna dla czytelnika. Zachowując nadzieję, że znaczenie tych tekstów nie zostało zatracone przez lata, autor wybrał spośród nich te, które uznał za najciekawsze i najważniejsze, i zebrał je pod niniejszą okładką.